Jane Austen mutsuz, başarılı bir kadın. Bu kitabında yaşadığı yüzyılın bütün ayrıntılarına açıkça yer vermiş, sosyokültürel farklılığın nasıl sonuçlar doğurabileceği konusunda ki ön yargılarını aşk ile harmanlayarak bizlere sunmuştur. Kendi mutsuz hayatına rağmen mutlu son ile bitmiş bir kitabı hayatımıza sokmuş ve belki de gerçekteki mutsuzluğunu kitaplarında ki mutlu son ile bastırıp bununla yetinmeyi öğrenmiştir.
Kitabın İncelemesine gelirsek başlarda açıkçası sıkılmadım diyemem bunun sebebi ise olay örgüsünün bir anlamda sürekli yan karakterler ile döngü içerisinde olması, karakterlerin çokluğu, sürekli bir karmaşa hali ve Mr. Mrs. lerin havada uçuşması diyebilirim ama ilerledikçe çok daha akıcı ve bağlayıcı oldu benim için. Lizzy'nin Darcy'nin ruhunu görmesi ona dışarıdan bakmayı bırakıp kalbinin güzelliklerini hissetmeye başlaması, ikisinde sevgisinin o korkunç ön yargılarının önüne geçebilmesi muazzam doğrusu.
Sizlere önerim, benim gibi ara ara karmaşadan, entrikadan sıkılıp bırakmayı düşünürseniz, kitabı sakince kapatıp karakterleri betimleyin, bir süre sonra merak duygusuyla devam etme isteği geliyor :) Kitap bittiğinde yüzünüzdeki gülümseme ve aşka duyacağınız inanç her şeye değecek.
Bu arada aşkta gurur olmaz , seven sevdiğine sevdiğini söylesin. Hayat kısa :)
