Ateş bir gün Su’yu görmüş yüce dağların ardında
Sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
Yüreğindeki duruluğa
Demiş ki Su’ya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...
Su dayanamamış Ateş’in gözlerindeki sıcaklığa
“Al...” demiş;
“Yüreğim sana armağan.”
Sarılmış Ateş’le Su birbirlerine
Sıkıca,
bebek tenine dokunmanın insanı gevşettiğini,
esasında tenin tene değmesinin en büyük ilaç olduğunu;
hayatın büyük olgulardan değil, basit anlardan oluştuğunu,
en büyük hazların en küçük zerrelerde gizlendiğini biliyor musunuz?
Ya en son ne zaman güldünüz?
Katıla katıla, etrafınızı umursamadan, mevki ve statünüzü düşünmeden, hatta başkalarına komik gözükmeyi kabullenerek en son ne zaman güldünüz?