Sizce aşk bakmaya kıyamamak mıdır yoksa bakmaya doyamamak mı? İskender Pala Aşka Dair kitabında aşığın ancak kendini sevgiliden aşağı gördüğü, aşkını kemale erdiremeyeceğini düşündüğünde yüzüne bakma cesaretini gösteremeyeceğini söyler. Bakmaktan da öte, sevgili için her şeyi yapmak, sevgili için kul köle olmak aşkın en son noktasıdır. Bundandır ki Allah Kur'an-ı Kerim de kullarım diye anar insanları. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Bu beyitte kalp biçiminde yapılmış kadehlerden, insanı mest eden gönül kadehine, lebaleb dolu bir kadehi dökmeden içmeye çalışan bir sarhoş ile, yaşı ilerleyip bedeni söğüt yaprağına dönen veya iritaş (parkinson) illetine tutulup devamlı eli titreyen birinin emaneti koruma, kadehi dökmeme gayretine, aciz bir varlık olan insanın, dağlara taşlara teklif edilip kabul görmeyen ulvi emaneti taşımak gibi bir zavallılığa talip oluşundan buna muhatap tutulmakla kazandığı şerefe varasıya kadar pek çok açılım ve yorum mündemiçtir