Aşk!..
Bu kelimenin yaşlılarda bile hususi bir cazibesi olacak ki bir kere onu bulunca, o dakikaya kadar temas edilen bahisler hep görüşülecek asıl konuya yaklaşmak için birer giriş hükmünde bırakıldı ve yalnız onun üzerinde duruldu.
Hayatla cenkleşmeye, kaderin çelikten pençesini kıvırarak ,parmaklarının yırtmaya hazırlamış çengelleri ile kendi nasibini koparmaya karar verdiğine işaret eder gibiydi.
Zaten daima beraber yaşamış insanlar arasında yavaş yavaş oluşan aynı hislerin ve emellerin beraber uyanışıyla ortaya çıkan heves aynıyla ötekinde de belirmiş olurdu.