Rabbim her zerrede mührünü bırakmış, ayân beyân açıkta, lâkin bir o kadar da gizlisinde iken, arar durur O'nu bu gönül, görmek ister, unutur "her daim seninleyim" avazını. Çünkü sınırları insan nefsi çizer, oysa ebedi yaratılmıştır insan. Uyanıştan bahseder insanlık, sancılıdır der, oysa O'nun bir dokunuşu yeter.