Aşka Veda
Can Dündar
önemli olsaydınız bırakmazdık zatennn)
Biz erkekler egomuz fazla şişkin olduğundan, ayrılığı ağır mağlubiyet sayarız.
Bizim kadar önemli biri nasıl bırakılır ki?
Ders almak mı?
Ne münasebet!..
Daha son ihanetin yarası kabuk bağlamadan, yeni yaralar için aralıyoruz kalbimizin kapısını...
__
Gündüz, sanki bir tiyatro sahneleniyor.
Maskeli kişilikler, verilen rolü en iyi şekilde oynamaya çalışıyor.
Sonra gecenin hoşgörülü loşluğunda maskelerini çıkarıyorlar.
Zorunluluklardan, sorumluluklardan, rollerden soyunup karanlığın pelerinine bürünüyor ve ikincil kişiliklerine sığınıyorlar.
Gece, “neyseler o olma” fırsatını bahşediyor.
Asıl hayat, orada zuhur ediyor.
Gündüzün yaraları orada sarılıyor.
Biraz da bu terapi sayesinde ertesi sabah tiyatro yeniden ve hevesle başlıyor.
__
Sayfa 291 - epub (CAN YAYINLARI)Kitabı okudu
__
“Kimse sevgimi hak etmiyor,”
__
Sayfa 368 - epub (CAN YAYINLARI)Kitabı okudu