Açıldı kapı, harf harf okundu sır. Ha, mim, şin. Üç harf kıvrıldı bir "Vav"ın içinde ve yuvarlandı ömür denen devranda. Doğruldular Elif'in doğruluğunda.
Ha sustu. Mim alev alev döküldü secdeye. Şin yandı tutuştu.
Ha: Hallac, ölümü öpen derviş.
Mim: Mevlana, aşk okyanusunu sırtında asırlar ötesine taşıyan damla.
Şin: Şems, Hak dostluğunun kefaret kahramanı, sözü dudağında değil ateş ateş yüreğinde barındırıp aşkın gözyaşlarını akıtan seyyah.
*** Beni benden alan, iliklerime kadar işleyen, ruhumu besleyen, aşırı güzel bir kitap okudum. Sabırla erişilirmiş hamuşluk mertebesine. O zaman diyoruz ki Allah her zaman haklının yanındadır, biz susalım, herkes hak ettiğini yaşar
