İşte böyle. Akşamdan sabaha, sabahtan akşama dek burada oturup geçmişti gelecekti, diye düşünerek seni çoğaltıyorum, çoğaltıyorum sonra da gönlüm karışıyor, aklım şaşıyor.
Anılar bir mızrap gibi kalbine dokunuyordu. Görüyordum. Kaşlarını çatıp gözlerimin üstüne yıktı.Duygularıydı onu yoran.Alnındaki çizgiler, onun bu yorgunluğunu göstermek istercesine belirgindi.
Sevdin mi gücünü yitiriyorsun, dedi. Hiçbir şeye, hiç kimseye gücün yetmiyor. Elinden bir şey gelmiyor. Elin, dilin bağlanıyor. Kendine ait ne varsa yitiriyorsun.
Söyle, ikimizin göğsünde de atıp duran tek bir kalp değil mi?...Yere bakıyorsun, öyle değil mi?
Birazdan gideceksin, ama ardına bakmadan çekip gitmeyeceksin.