Partilerde bir kadını baştan çıkarmak esas olarak bir mesafe alma işidir. Fazla dikkat çekmeden, santim santim mevzi kazanmayı bilmek gerekir. Hoşunuza giden bir kız görürseniz ona yaklaşmanız gerekir (2 metre). Eğer bu mesafeden hala hoşunuza gidiyorsa onunla konuşmaya başlayın (1 metre). Saçma sapan laflarınıza gülümsüyorsa dansa ya da bir kadeh içmeye davet edin (50 santim). Sonra yanına oturun (30 santim). Gözleri parlar parlamaz bir tutam saçını özenle kulağının arkasına atın (15 santim) Eğer saçını düzeltmenize izin veriyorsa biraz daha yakından konuşun (8 santim). Nefesi hızlanıyorsa dudaklarınızı dudaklarına yapıştırın (0 santim). Tabii, bütün bu stratejinin hedefi, yabancı bir cismin bu kişinin içine sokulmasıyla eksi bir mesafe elde etmek (Fransa ortalaması 12 santim).
Boşanmalarda neden kimse olmaz? Nikâhımda bütün arkadaşlarım yanımdaydı ama boşandığım gün inanılmayacak kadar yalnızım. Ne şahitler var, ne nedimeler, ne aile, ne de sırtımı sıvazlayan sarhoş arkadaşlarım. Ne çiçek ne çelenk. Üzerime bir şey atılsın isterdim; madem pirinç yok mesela çürük domates. Düğünümde yemekleri tıkınan bütün o yakınlarım nerede? Şu anda beni boykot ediyorlar oysa tam tersi olmalıydı. İnsanın evlenirken yalnız olması ve tüm dostlarının desteğiyle boşanması gerekmez mi?