Aşkın Suçları

güzellik güç olduğu kadar büyük zaaftır

Çevremdeki insanların yaşantıları, çevremin kendini hazza kaptırmışinsanlarla dolu olması, gösterilen örnekler, verilen söylevler, her şey, evet, her şey o yola sürükledi beni; güzel olduğum söylendi, buna inanmaya cesaret ederek kendi mutsuzluğumu kendi ellerimle yarattım.

Requiem

iste özgür net insan hali..

‘Saygıdeğer mi?.. Ah, cicim, dünyada insanlarda yaratmak isteyebileceğim en son duygudur bu, umurumda bile değil. Ben insanların içinde aşkı uyandırmak istiyorum... saygıya gelince, saygı uyandıracak yaşa gelmeme daha çok var.

Reklam

Requiem

hazlarını engelleyen kişi tutsaktir

En gerçek hazlar seni heyecanlandıran o saçmalıkların çok üstünde tutuluyor. Bize karşı hiçbir zaman bağlılık duygusu taşımayan insanlara biz neden bağlı ola- lım ki? En zayıf olmak yetmiyormuş gibi, bir de en aptal mı olalım şimdi? Böylesi eylemlere incelik katmaya çalışan kadın, çılgının biri olmalı... İnan bana, cicim, yaşın ve albenin elverdikçe zevklerini çeşitlendir, bu saçma direncini, acıklı ve yabanıl erdemini, o kendi kendini tatmin eden ama başkalarını hiç etkilemeyen erdemini bir yana bırak.’

Requiem

bir kere olanın daima devamı gelir

Suçun yarattığı olumsuzluklar bir kaderdi sanki, bir kez suça bulaştı mı insan, en nefret ettiği şeylere bile sıkı sıkıya bağlanıyor.

Requiem

eyleminde suçluluk hisseden kendini tutsak eder herseye

insan bir kez bir hata işlemek talihsizliğine düşmeye görsün yazgısı hep başkalarının elinde oluyor, olayların akışına göre yön değiştiriyor; kişiliği üzerinde dünyadaki herkesin bir hakkı oluyor, tutkularının esiri olacak kadar kendinden geçti mi bir kez, artık yeryüzünde soluk alıp veren herkesin esiri olup çıkıyor.

Requiem

Ne saf kızmışım meğer!