Sen mışıl mışıl uyurken beşiğinde hayatın
Uyanırken taptaze sabahlara
İki genç dağlarda çarpışır
Ve paylarına bir mayın düşer kalleşçe
Bir şehit çocuğu babasına kavuşur solgun bir resimde
Diğeri bir yaban gülüne diker son bakışını
İkisinin anası ağlar öfkeli ama sessiz
Artık acılar yorgandır onların yüreklerine
Ve sadece
İki satır bir haber çıkar gazetelerde
Haberin olmaz