Eduardo Galeano ile ilk tanışıklığım. Yazar diktatörlükle yönetilen ülkelerde yaşananların, küreselleşmenin etkileriyle ülkenin kaynaklarının el değiştirmesi ve işçinin, yoksulun ezildiği topraklardakine benzer olayları yaşamış biri olarak anılarını dile getirmiş.
Olaylar, yaşadıkları zaten çok çarpıcı, sıklıkla yürek burkan cinsten ama dile getirişinde ki lezzet de bir o kadar olağanüstü. Okumakta geç kalmışım dedim kendi kendime.
Ayrıca bahsettiği şehirlerde gezinebilmiş olmam nedeniyle hep oraları canlandı gözüm önünde. Buenos Aires'in daracık sokaklarında, duvar diplerine kümelenmiş gençler, çömelmiş yaşlılar, kaygısız bağrışan çocuklar. Galeano'nun sözünü ettiği barlar...
İlk fırsatta diğer kitaplarını da okumak istiyorum.
