Aşkların Gizli Defteri
Hüseyin YurttaşQuotes
Geleceğin insanları için yazılmış aşk tabletleri 1)
Ey Aşkın yeni yolcusu! Unutma senden öncekileri. Onların yürekleriyle beslendi bu toprak. Sevgi, bir yeraltı ırmağı gibi hep ıralayıp duruyorsa, onların aşk ile uğuldamış kanlarının sesini taşıdığındandır. Patlayan tomurcuktaki sevinç, çok eski bir sevdadan selamdır sana. Düşün: söylencelere dönüşecek kadar nasıl sevdiler ki? Külü savuran rüzgara sor. De ki : nasıl yandılar? Kayalıklara çarpa çarpa siren sesine dönüşen o inilti hangi acının sonsuza bırakılmasıdır? Önce için için tutuşup, sonra tüte tüte, en sonunda da lavlar püskürterek yanmak, öze düşen özlem közüyledir; bunu hiç unutma. Ve SÖYLE :
ÖLÜMSÜZ SEVGİYE ADANDIMDA GELDİM
AŞK İLE EĞİLEN DALLARDAN OLAYIM
SEVGİ DEDİM, TUTUŞTUM, YANDIMDA GELDİM
SONSUZ SAVRULAN KÜLLERDEN OLAYIM
Sonrası artık şiirdir. Esri ve es.
Sözcüklerin akışına bırak kendini.
Sevgi söyletir sana sözlerin en yücesini.
Gün gelir, yaşadıkların seni gelecek zamana bırakır ve tarih olur. Çıkar gibi tanrı katına, sen de yağarsın yüreğinin
Yağmuruyla Aşkın toprağına.
Sayfa 93
Hoşgeldin
Su sandım içtim sesini
İnce uzun gölgeni gördüm
Bir yamacın başında
Sözcükler buldun bana
Gizem kapılarını açan sözcükler
Yüzümde gülücükler göğerdi
Şarkılara büründüm
Kara kışların ardından geldin
Avucumda çiçek oldun
Kuşluğumda kuş sesi
Yeşilinle örtündüm
Aşkın eski çağlarından
Önüme açılan söylence
Hoş geldin
Sayfa 15 - 3.Baskı
"sigara içiyorsun
bu kötü
ama yakışıyor sana
iki dudağının arası
dumanlı bir yol
geçsem mi ben de
ordan
yana yakıla?
Sayfa 57Kitabı okudu
Kemal Bey
Yüreğiniz küskün
Okunuz hep kendinizi vurmuş
Kedere gömülü günlerde
İnce şakalarla
Kırgınlığınızı örten
O sevimli maske
Yüzünüze yakışan gülümseme
Sayfa 119
Kıyı çocukları
iki çakıl
gibi ışıl ışıl
baktık dünyaya
biz o kıyıdan
ışıklar oynaşırdı içimizde
maviydi gülüşümüz bile
Sayfa : 24 - 25 / 3.Baskı
Kırgın kadına şiir
Aşk değilmiş o, geç anladınız
Eliniz kanadı dikenlerden
Yüreğiniz yangın yeri
İçiniz duman
Bahar pencerelerinde öten kuş
Yanlış sevinçlerle aldattı sizi
Erken uyuyan ağaçlar gibi
Sayfa 109 - 110
Bir şenliğe uyanıyor
Kuş yüklü ağaçlar
Düş yorgunluğuyla geriniyor yeryüzü
Kemikleri çatırdıyor şehrin
Sayfa 70 - 3. Baskı