Durup durup seninle karşılaşıyorum her yerde, Karşıma çıkıyorsun her köşebaşında sen ...
Kimi gün parklarda, kimi gün sokaklarda ,caddelerde Gözgöze geliyoruz, saatlerce bir şey söylemeden ...
Hiç değişmemiş diyorum içimden, ne güzel!
İşte yine o! Yine mahzun, yine dalgın, yine ürkek!
Hadi gel diyor dudakları, -Özledim, hadi gel, Biliyorum oysa; uzatsam ellerimi, gidecek ...
Bu bir aldanış mı? Yoksa var oluş mu yeniden?
Söyle bir son mu? Bir başlangıç mı? Bir dönüş mü?
Ne oldu o güzelim zamanlara ansızın uçup giden?
Hadi uyandır beni, söyle; gördüğüm zamansız bir düş mü?
Hadi git, uzaklaş, yokluğuna inandır beni gerçekten.
Yoruldum, her bulduğum yerde seni kaybetmekten.