Ayrılık acısı, kişinin âşık olduğu insana olan özlemi değildir. Ayırt edilmesi gereken şey, özlemini çektiğimiz beklenti ve duygumuzdur. Ama bunun da ardında, ruhun ve bilinçaltının en dibinde, ruhumuzun Tanrıdan ilk kez kopuşu, o büyük sevgiliden ayrılışının acısı yatmaktadır. Bir başka deyişle, damlanın okyanustan ayrılışıdır. Çünkü bu bir tür yaşamak korkusu ya da ölüm korkusu ile eş değerdir.
Sayfa 154