...
...
Zonguldak'ta kömür olmuşum kara ışın
Ereğli' de Karabük'te demirim
Rize'de çayı Giresun'un fındığı ben
Yağ olur gelirim Trabzon'dan
Sivas denince Pir Sultan ışığıyım
Bolu'da Köroğlu
Kozan'da Dadaloğlu
derler adıma benim
Büyük bir kitaptır elinde yeryüzünün
Uygarlığın belleği Anadolu'yum
...
BEN ANADOLU
Ben Mustafa Kemal
Bir tek can değil
Tarla süren sapan
Ağaç kesen balta
Tahta biçen hızar
Demir döğen çekiç
Harman tarayan tırmık
Saman savuran yaba
Çayır biçen orak
Hamur yoğuran el
Duvar ören kerpiç
Öğüten değirmen
Çayırda tırpan
Yazı getiren güneş
Toprağa düşen yağmur
Yurdu koruyan er
ben bütün Anadolu
Yarına kalmak
çağını aşmaktır
uzanarak geleceğin
salıncağında
sallanmak bilincin aydınlığında yürüyerek doğan günden önce yaratmak kendini
ayakta durmak
komşudan bir bardak su
bir dilim ekmek istemeden
dayanmadan kızılcık değneğine
dikilmek çağlara karşı
korkusuz
kaygısız
yaşamaktır insan olmak
Atatürk Anadolu'dur