Atatürk, devrimcilik ilkesi ile Türk toplumunun yeniliklere açık olduğunu farketmişti. Bu nedenle bir kültür değişmesi olgusunu başlatmıştır. Böylece gelişme anlamında bir değişme politikası uygulamıştır. Bu amaçla yeni kültür öğelerinin Batıdan alınması ve toplumca kabullenilebilmesi için, geleneksel kültürün yetersiz olanlarının terk edilmesi gerekmekteydi. İşte böylece, eski kültür öğelerinin yerini, yenilerin almasını ifade eden kültür değişmesini gerçekleştirmiştir. Bu süreç de artık terk edilmesi gerekli kültür öğeleri, yönetim biçimi, ikili eğitim, Osmanlı yazısı, geleneksel giysi, geleneksel kadın anlayışı, geleneksel erkek ilişkileri, erkeğe oranla kadının eşit haklara sahip olamaması, çok eşli evlilik gibi alanları içermekte idi. Reformların engellenmemesi için Türk halkı ile birlikte yapılması gereğine dikkati çekmiştir. Böylece Türk toplumu, maddi ve manevi öğeleriyle bir tipten başka bir tipe dönüştürülmeye çalışılmıştır. Onun devrimleri sadece siyasal alandaki değişiklikleri içermeyip, aynı zamanda toplumun yaşam biçimini, dünya görüşünü ve kurumlarını Avrupa uygarlığı örneğine göre değiştirme girişimidir. Böylece kültür değişmesinde bütünlük ilkesini göz önünde bulundurmuştur.
Atatürk devrimleri, köklü bir kültür değişmesi olup, devlet eliyle yürütülmesi nedeniyle de zorunlu bir kültür değişmesi idi. İşte toplumsal gelişme ve değişme eylem ve işlemleri, ilkeleri ve yöntemi, onun toplumsal yönünü oluşturur. Eskiye bağlı yozlaşmış kurumları teker teker kaldırmış, yerine halkın desteğini de alarak 20. yüzyılın yeni kurumlarını getirmiştir.
