Çocuğunun özgür bir insan olmasını arzulayan,bunu öğütleyen,
Ve bunun asla gerçekleşmemesi için de
Elinden gelen her şeyi yapan kişidir...
Ama ne olursa olsun,yorulduğun zaman başını yaslayacağın en kuytu ve sıcak döşek onun kucağı değil midir?
Kendilerini mutlu olmaya,sürekli bir mutluluk denizinde yüzmeye o kadar şartlandırmışlardır ki,mutlu olamama,mutluluklarının devam etmemesi korkusu,mutsuzluklarının asıl sebebi olur.Mutluluk neydi,yoksa mutluluk diye bir şey yok muydu sahiden?
Eğer içinizde gürül gürül gençlik ateşi yanıyorsa,bırakın yansın.
Ateş yanmak içindir.
Ateş ne kadar yakması gerekiyorsa o kadar yakar,ateş duracağı,söneceği yeri bilir.
Asla bundan önce sönmez.
Çok yanlışlar yapmıştım evet ama bence dünyadaki en önemli hakkımız,yanlış yapabilme hakkımız değil midir?Yanlış yapmadan doğruyu nasıl bulabilir bir insan?