Uzun zamandır, okuduğum en sakin ve en eğlenceli kitaptı diyebilirim.
Karakterler arasındaki enerjinin ve ana karakterlerimizin sağlam duruşu beni o kadar çok etkiledi ki, okuduğum her sayfadan keyif aldım.
Klişe bir girişi olmasına karşın, gereksiz dramlarla boğulmuş, saçma sapan triplerle tuzlandırılmış bir kitap değildi. Aksine, slice of life kategorisine koyabileceğim oldukça sakin ilerleyen ve günlük hayatın bize verdiklerini anlatırken, aynı zamanda da duyguların yoğunluğunu geçirmeyi başaran etkili bir dille yazılmıştı.
Açıkçası, yazarımızın kalemini beğendim. Beni içine çeken bir yanı vardı. Ayrıca, ana karakterimiz İpek'i de çok sevdim. Hatta bazı huylarını kendi huylarıma benzettiğimi de söyleyebilirim.
Kitap boyunca en çok empati kurduğum karakter de İpek oldu zaten. Onun duygularını, sert tavırlarının ardındaki düşünceli yanlarını kendime oldukça yakın buldum ve onu gerçekten anladığım için bu kitaptan fazlasıyla zevk aldım.
Tabii, dram istiyorum, acı istiyorum, gözyaşı görelim diye haykıran yanım için biraz üzücü bir sonuç olsa da... Soft bir hikaye isteyen yanım adına sevindirici bir kitap oldu. >.<
