yarı karanlıkta yaşıyoruz: pusulasız yürüyoruz, rastlantılara tutunuyoruz, başarısızlığı ise kaderle açıklıyoruz. Artık çok geç olduktan, hayat yaşandıktan sonra, bazen, ölümden duyduğumuz korku karşısında sarhoş olduğumuzda, birden beynimizde birşeyler parlıyor; biz hayatı oynadığımızın, hiçbir şey anlamadığımızın ve en önemlisi hiçbir şey anlamaya çalışmadığımızın farkına varıyoruz.
Sayfa 317