"Kötüyü değil, kötülüğü yok etmeli. İyi insanlar ancak böyle çoğalır. Tutuşturan elle değil, kıvılcımla mücadele edilmeli. İyilik istiyorsak eğer dünyada, ateşi kıvılcımken söndürmeli!"
Tolstoy... Hayatı boyunca yazdığı hikayelerde; iyiliği, doğruluğu, yardımseverliği, komşuluk ilişkilerinin önemini, adaleti, sevginin gücü gibi birçok güzel duygu ve fikri hikaye ve romanlarına işlemiş bir yazar. Oğlunu hayattayken kaybeden bu yazar oğlunun acısını unutabilmek için 80 yaşında bisiklet sürmeyi öğrenmiştir. Yazar, yaşadığı onca acıya rağmen hayata tutunabilmiştir ve bu beni gerçekten çok etkiledi. Hayatını araştırdığımız zaman din ve felsefi görüşlere olan ilgisi dikkat çekicidir ve bu görüşleri eserlerine aktardığı görülmektedir. Hikayeleri, elbette ki göreceli olmakla birlikte, insanın içine dokunan ve huzurla dolduran hikayelerdir. Aynı zamanda karamsar bir olay çerçevesinde gelişen hikayeleri de bulunduğu gibi sonu şaşırtıcı bir şekilde yine huzur verebiliyor. Çünkü bu hikayelerde de önemli evrensel değerlerden olabildiğince naif ve süssüz bir şekilde bahsediliyor.
Beğeneceğinizi düşündüğüm bu kitabı sizlere tavsiye ederim. İyi okumlar.
