Atlıkarıncada Bir Tur Daha
Tiziano TerzaniFeatured Atlıkarıncada Bir Tur Daha Posts
You can find Featured Atlıkarıncada Bir Tur Daha books, featured Atlıkarıncada Bir Tur Daha quotes and quotes, featured Atlıkarıncada Bir Tur Daha authors, featured Atlıkarıncada Bir Tur Daha reviews and reviews on 1000Kitap.İnsan, zamanın geçtiğini söyler, zamansa, insanın!
.
Sayfa 293 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Gün ışığında duyularımızı uyaran bütün nesneler , gece olunca karanlıkta yok oluyorlar ve özne, tek kahraman olarak ortada kalıyor. Gece onun zamanı ... Gece özne, tek gözlemci ve tek gözlenen ...
.
Sayfa 643 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Bence en büyük tehlike umuda yüz çevirmektir; oyunların oynanıp bittiğini, dünyanın çoktan "ötekilerin" eline geçtiğini, artık bir şey yapılamayacağını düşünmektir.
.
Sayfa 319 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
"İnsan iki yolla aldanır; biri doğru olmayan bir şeye inanmakla; öteki gerçek olan bir şeye inanmamakla..
.
Sayfa 568 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Artık kimsenin hiçbir şeye zamanı yok...
Artık her şey bir yarış. Hayata hiç dikkat etmeden yaşıyoruz. Uyuyoruz ve gördüğümüz rüyayı anımsamaya bile özen göstermiyoruz. Sadece çalar saate bakıyoruz. Sadece geçen zamanla, onu geçirmekle, gerçekten isteneni ertelemekle ilgileniyoruz.
Dikkatimiz "şimdi" değil, "sonra" üzerine yoğunlaşmış durumda. Özellikle kentlerde hayat tek bir an durup düşünmeden, bu koşuyu dengelemeye yarayacak olan huzura tek bir an ayırmadan geçip gidiyor. Artık kimsenin hiçbir şeye zamanı yok. Hatta şaşırmaya, iğrenmeye, hüzünlenmeye, aşık olmaya, kendi kendiyle baş başa kalmaya bile zaman yok.
Bu koşmanın bizi mutlu edip etmediğini kendimize sormak için durmak konusunda bile kendimize uyduracağımız pek çok bahanemiz var; eğer yoksa da bunları uydurmakta üstümüze yok.
.
Sayfa 204 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Hayat.. karanlıktan doğar ve ışığı arar.
Bir gizem vardır ve bizim zihnimiz bunu çözmekten acizdir.
Ve önemli .. ruhsal hayattır. En zoru ilk adımdır.
Topraktan, sahip olduğumuz kesinliklerden kopmamız gereklidir. Akıl denen tuzaktan uzak durmak söz konusudur. Aklımıza çok şey borçluyuz. Bizim analiz etmemize, ayıklamamıza, yargılamamıza ve bilinenin alanını genişletmemize yarar. Peki ya sonunda ne olur? İnsan hep büyük keşifler yapabilir, bilgide sonsuz ilerlemeler kaydedebilir ama ilerleyişi ne olursa olsun, bilinenin ufuğunda her zaman bilinmeyeni görecektir. Ve bilinmeyen her zaman, bilebileceği her şeyin çok üstünde olacaktır. O halde? Bu bilinmeyenle yüzleşmek gereklidir. Şunu kabul etmeliyiz: Bir gizem vardır ve bizim zihnimiz bunu çözmekten acizdir."
Sayfa 652 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
“Hayatın kendisi geçici ve süreksiz bir şeydir. Bize şu anda katlanılmaz gibi gelen bir şey, on yıl sonra son derece önemsiz görünecektir. Büyük olasılıkla onu unutmuş bile olacağız. Neden bugünün dehşetine, on yıl sonra sahip olacağımız gözlerle bakmayı denemiyoruz ?”
Sayfa 94 - PanKitabı okuyor
Bellek bize tuhaf şakalar yapar. Canının istediğini anımsar, istediğini unutur. Üstelik bunu belli bir mantığı olmaksızın yapar; en azından belleğin bize ait veya bizim denetimimiz altında olduğunu sanan bizler, öyle zannederiz.
Yaşlılar, bir insanın ya da bir nesnenin adını anımsayamadıkları zaman öfkelenirler, kimi zaman umutsuzluğa kapılırlar çünkü bunu kendi çöküşlerinin, artık yolunda gitmeyen bir şeylerin işareti gibi görürler. Ama iyice düşünecek olursak, aslında her zaman böyle olagelmiştir zaten.Küçüklüğümüzden beri belleğimiz başına buyruk davranır; canının istediğini saklar; biz şu ya da bu nedenle onun en derin dehlizlerine dalıp da karıştırmaya başladığımızda, belki bozup çarpıttığı ama sakladığı malzemeyi ortaya dökebilir ancak.
Pan YayıncılıkKitabı okudu
Bırak o ölsün ki yaşam enerjisi özgürlüğüne kavuşsun ve yepyeni bir doğuma geçebilsin.... Bir kayıpmış gibi görünecek olan yepyeni bir fırsata hazırlıklı ol... Sular derinleşince yüzmeye başla ...
.
Sayfa 363 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
.. biz, kendi kendimizin düşmanıyız.
Yürünecek yol bellidir: Daha doğal olarak yaşamalı, daha az arzu etmeli, daha fazla sevmeliyiz; ...
o zaman benimkiler gibi hastalıklar da azalacaktır. Hastalıklar için ilaç arayacağımıza, hastalıkların doğmayacağı bir biçimde yaşamaya çalışmalıyız. Ve her şeyden önemlisi, savaşlar, silahlar artık olmamalıdır. "Düşman" olmamalıdır. Benim hücrelerimi delirten bile düşman değildi. Şu
anda biz, kendi kendimizin düşmanıyız.
Sayfa 697 - Pan YayıncılıkKitabı okudu