Atlıkarıncada Bir Tur Daha
Tiziano TerzaniSözler ve Alıntılar
İnsan, zamanın geçtiğini söyler, zamansa, insanın!
.
Sayfa 293 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Gün ışığında duyularımızı uyaran bütün nesneler , gece olunca karanlıkta yok oluyorlar ve özne, tek kahraman olarak ortada kalıyor. Gece onun zamanı ... Gece özne, tek gözlemci ve tek gözlenen ...
.
Sayfa 643 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
"İnsan iki yolla aldanır; biri doğru olmayan bir şeye inanmakla; öteki gerçek olan bir şeye inanmamakla..
.
Sayfa 568 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Artık kimsenin hiçbir şeye zamanı yok...
Artık her şey bir yarış. Hayata hiç dikkat etmeden yaşıyoruz. Uyuyoruz ve gördüğümüz rüyayı anımsamaya bile özen göstermiyoruz. Sadece çalar saate bakıyoruz. Sadece geçen zamanla, onu geçirmekle, gerçekten isteneni ertelemekle ilgileniyoruz.
Dikkatimiz "şimdi" değil, "sonra" üzerine yoğunlaşmış durumda. Özellikle kentlerde hayat tek bir an durup düşünmeden, bu koşuyu dengelemeye yarayacak olan huzura tek bir an ayırmadan geçip gidiyor. Artık kimsenin hiçbir şeye zamanı yok. Hatta şaşırmaya, iğrenmeye, hüzünlenmeye, aşık olmaya, kendi kendiyle baş başa kalmaya bile zaman yok.
Bu koşmanın bizi mutlu edip etmediğini kendimize sormak için durmak konusunda bile kendimize uyduracağımız pek çok bahanemiz var; eğer yoksa da bunları uydurmakta üstümüze yok.
.
Sayfa 204 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Kurtuluş..
Bugün tek bir şeyden, yarın bir başka şeyden vazgeçersek, başarabiliriz..
Aslında hiç de gereksinme duymadığımız sözde ihtiyaçlarımızı silip atmak yeter. Kurtuluşa böyle ulaşılır .Gerçek özgürlük budur; seçebilme ögürlüğü değil, olma özgürlüğü.
Atina pazarında dolaşan Diyojen bu özgürlüğünün bilincindeydi. Çevresine bakınır ve homurdanarak kendi kendine, "Bak, bak, ne de çok şeye gereksinmem yok!" diye söylenirdi.
.
Sayfa 306 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Hayat.. karanlıktan doğar ve ışığı arar.
Bir gizem vardır ve bizim zihnimiz bunu çözmekten acizdir.
Ve önemli .. ruhsal hayattır. En zoru ilk adımdır.
Topraktan, sahip olduğumuz kesinliklerden kopmamız gereklidir. Akıl denen tuzaktan uzak durmak söz konusudur. Aklımıza çok şey borçluyuz. Bizim analiz etmemize, ayıklamamıza, yargılamamıza ve bilinenin alanını genişletmemize yarar. Peki ya sonunda ne olur? İnsan hep büyük keşifler yapabilir, bilgide sonsuz ilerlemeler kaydedebilir ama ilerleyişi ne olursa olsun, bilinenin ufuğunda her zaman bilinmeyeni görecektir. Ve bilinmeyen her zaman, bilebileceği her şeyin çok üstünde olacaktır. O halde? Bu bilinmeyenle yüzleşmek gereklidir. Şunu kabul etmeliyiz: Bir gizem vardır ve bizim zihnimiz bunu çözmekten acizdir."
Sayfa 652 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
“Ey yüce dostum, bugün karşıma bir cellat kılığında çıkıyorsun ama ben seni tanıyorum. Hoş geldin!”
Sayfa 130Kitabı okudu