Atmacanın A’sı
Helen MacdonaldSözler ve Alıntılar
Asla göremeyecektim. Put gibi kaldım. Bağırdım. Bağırarak ona seslendim. Baba. Sonra ağzımdan uzun, yoğun bir uluma halinde hayır sözcüğü çıktı. Annemle kardeşim bana sarıldı, ben onlara sarıldım. Acı gerçek. Onunla bir daha asla konuşamayacaktım. Onu göremeyecektim. Birbirimize sımsıkı sarılıp babam için, sevdiğimiz adam için, takım elbisesini giyip fotoğraf makinesini omzuna takan, her gün dışarı çıkıp yeni şeyler bulmaya çalışan, yıldızlarla fırtınaların ve sokaklarla siyasetçilerin farklı hallerini yansıtan, hareket halindeki dünyayı fotoğraflayarak zamanı durduran o sessiz adam için ağladık.
Sayfa 117 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Bacaklarım o kadar zaman hareketsiz kalmaktan hafif uyuştuğu için yavaşça kalktım ve elimde bir tutam ren geyiği likeni tuttuğumu fark ettim; başına ne gelirse gelsin ayakta kalmaya devam eden o dal dal, soluk yeşil-gri renkli likenden küçük bir parça vardı elimde. Sabrın tezahür etmiş hali. Ren geyiği likenini karanlıkta tutsanız, dondursanız, kaskatı hale gelinceye kadar kurutsanız da ölmez. Atıl hale geçip koşulların düzelmesini bekler. Müthiştir.
Sayfa 21 - Monokl YayınlarıKitabı okudu
Dokuz yaşındaysan sabredemiyorsun
Aklım karışmıştı. Yetişkinler her konuda uzmandı. Size bilmediğiniz şeyleri anlatan kitaplar yazarlardı; bir şeylerin nasıl yapılacağını anlatırlardı. Yetişkin biri ne demeye bir şeyi nasıl yapamadığını anlatsındı ki?
Sayfa 40Kitabı okudu
Çocuklar için bir gün kitaplardaki çocuklar gibi olma umudu nasıl bir şeyse, atmacacılık da benim için öyleydi: gizli ve büyülü, daha derinlikli, gizemli bir dünyanın parçası olarak sıradanlıktan kurtulma umudu.
Sayfa 127 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
"Aşık olmak en yalnızlaştırıcı deneyimlerden biridir ama bir kır manzarasına aşık olduğunuzda durum değişir."
Sayfa 50 - Monokl YayınlarıKitabı okudu
Üstelik bir de kargalar üşüşmüştü başlarına ama umurlarında değildi, "adam sende" der gibiydiler...
Sayfa 19 - Monokl YayınlarıKitabı okudu