Yine sansürden muzdaribim. Mektuplar Atsız Ata'nın her zamanki dik duruşu, taviz vermeyişinin temsili gibi. Hiç eğilip bükülmeyen, adam kavramını üstüne adeta bir ceket gibi giymiş birisi. Öyle ki mektuplar çok samimi, arkadaşlarına yaptığı şakalar çok hoşuma gitti. Manevi torununa olan sevgisi göz yaşarttı. Kitaplardan ve mektuplardan yola çıkarak Atsız'ın özel hayatını şu cümleyle özetleyebiliriz ;
‘’Yalnızlık falan filan hep dert ama yine de memleket kaygısı başka dert oluyor.’’