Auschwitz'de Düğün
Eric HackiEn Eski Auschwitz'de Düğün Sözleri ve Alıntıları
En Eski Auschwitz'de Düğün sözleri ve alıntılarını, en eski Auschwitz'de Düğün kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annemin sözü hiç geçmezdi. Gerçekten hiç geçmezdi. O zamanlar öyleydi bu işler. Erkekler özgürlüklerini iste dikleri gibi kullanabiliyorlardı. Peki, ya kadınlar... Ah, şu kadınlar! Dokuzda eve, on ikide yatağa.
Sayfa 23Kitabı okudu
Mağlup bir ordunun ve kaybedilmiş bir davanın temsilcileriydik. Birincisini silahlarımızı teslim ettiğimizde anlamıştık. İkincisini zamanla öğrenecektik.
Sayfa 34Kitabı okudu
Neredeyse herkes katılıyordu kurslara. Amaç yeni bir şeyler öğrenmek değildi sadece; daha önemlisi birlik bütünlüktü ve dikkatimizi dış dünyadaki gelişmelerden ve şahsi kaderimizle ilgili belirsizlikten başka taraflara çekmekti.
Sayfa 36Kitabı okudu
Bütün ölüler, acaba boşuna mı öldüm, sorusunun huzursuzluğu içinde yatarlar.
Sayfa 47Kitabı okudu
Neden olmasın? Cehennemde her şey mümkün, cennet bile.
Sayfa 48Kitabı okudu
Çocuklu bütün kadınlar kamyonlara yüklenip bilmediğimiz bir yere nakledildiler. Oğlum yanımda olmadığı için sevinçten havalara uçacak gibi oldum. Kamptaki dördüncü günümde ölümlerden ölüm beğeniyordum, ama onuncu günün akşamı halen hayattaydım.
Sayfa 82Kitabı okudu
Ölüm sizi ayırana dek.
Fakat o akşam çok uzaklardaydı. Asla kaçınayı aklıma getirmemiştim. Çünkü kaçanlar, geride kalanları tehlikeye atarlar. Fakat Ernst Burger'le ben gecenin köründe kamp yolunu izleyerek koğuşumuza doğru ilerlerken kararımızı vermiştik. Kaçacaktık, hem de hemen şimdi, çünkü hala hayatta olduğumuzu bir kez daha fark etmiştik. Bu nikah, kendi varoluşumuzun aksi is patlanamaz kanıtıydı.
Sayfa 105Kitabı okudu
Ve en kötüsü, diye yazdı, başa gelebilecek en kötü şey de: insanların iyiliğine olan güvenin sarsılması ve ide allerin aslında saçma sapan birer fikir veya kariyer basa maklarını teker teker atlamak için kullanılan birer araç ol duğunun idraki. Bununla -ve artık yirmi yaşında (savaş bittiğinde yirmi dokuz yaşında) olduğuyla- mazur göster meye çalışıyordu okunaksız, garip yazısını; büyük gün den, son geceden, ayrılıştan haber veren bu yazdıklarım. Hiçbir yerde, diye yazdı, bu kadar mutsuz olmamıştım.
Sayfa 107Kitabı okudu
Ve Fransız olan her şeye karşı da büyük bir tiksinti duyuyordum. Çünkü burada insanın yabancılara karşı ne kadar aşağılık davrandığını yakından görmüştüm. İspanyollara karşı da öyleydiler, en azından ilk yıllarda. Tembelliklerinden dilimizi bile öğrenemiyorlar, diyorlardı. Aradan on yıl geçmiş olmasına rağmen, köşedeki fırından baget ekmek almaya giden annerne bile kötü muamele yapıyorlardı. Satıcı kadın anlamamış rolünü oynuyordu. Annemi anlamıyorlarmış gibi yapıyorlardı. Toplumla kaynaşamamıştık. Tek bir Fransız arkadaşımız bile yoktu. Defolun gidin artık lafını o kadar çok işittim ki. Bize yük olmaktan başka ne işe yararsınız ki. Sömürgelerden gelen insanlara nasıl davrandıklarını da gördüm.
Sayfa 143Kitabı okudu
Konuşmak için yolun ortasında duruverirlerdi. Çok şaşırmıştım: İspanyollar hem konuşup hem yürüyemiyorlardı, konuşmak için durmaları lazımdı. Horozların öterken gözlerini kapamaları gibi.
Sayfa 153Kitabı okudu
Babamı unutmuş gibiyim. Eskiye nazaran daha az düşünüyorum onu, yaşlanmanın getirdiği bir şey herhalde. Yaşanan büyük siyasi hadiselerde, mesela Macaristan krizinde, Prag Baharı'nda veya Sovyetler Birliği'nin dağılmasında aklıma geldi babam hep: Acaba bu konulara ne derdi? Nasıl davranırdı? İçinde acı duygular uyanır mıydı?
Sayfa 157Kitabı okudu
Her zamanki gibi idam mahkumları bir hekim tarafından muayene edildi, sağlık durumlarının başlarına gelecek hadise açısından elverişli olup olmadığını öğrenmek için - her zamanki gibi muayenenin sonucu müspet çıktı.
SS'ler de gelmişlerdi, bu tür gösterileri hiç kaçırmazlardı onlar.
Sayfa 163Kitabı okudu
Auschwitz'ten kurtulan birinin kalbi sonsuza dek nasır tutar.
Sayfa 167Kitabı okudu