“... nefret besleme. Bu seni güçsüzleştiriyor. Sevginin karşıtı nefret değildir. Sevginin karşıtı duygusuzluktur, ‘Bana ne,’ demektir. Eğer ona aldırış etmezsen, senin üzerindeki kontrolünü kaybedecek.”
... sadece üzüntü hissetmek değil de yalnızlık, gizem ve bütün dünyadaki kemiklere kadar sızlayan büyük bir üzüntüydü. Genellikle gülümserlerdi ama eğer içten gülümsemeleri gerekirse yapamazlardı. Bu yüzden çocukları ölen ebeveynlerin bu yolda mahvolduklarını bilirdi.