Şimdi, şu anda hiçbir şey. Adım sandım yok. Kimsem yok. Şimdi başlıyorum. Uçmaya başlıyorum (belki). Havada. Hava boşluğunda. Evimden kopmuş, kendimden - uçuyorum, çevrem uzaklaşın! Canlı cansız hepsi! Eskiden ne kalmışsa hepsi!
Nicedir yalnızlığı korunak seçmişti. Günün birinde hazırlayan, yeşerten nedenler de çekip gidiyor, yitiyor, ölüyordu. "Bugünkü gibi." Böylece o hiçliğin, o boşluğun ortasında eskisinden de beter kalakalıyordu