Kitap idare ederdi, aslında güzel sayılırdı ama eksik şeyleri vardı. Evet, doğru düzgün müsait olup da okuyamadım ama okumak için de fırsat yaratmaya çalışmak da istemedim. Yazarın yazımını normalde çok severim ama bu sefer konunun olay örgüsünde yetersizlik vardı. Konu aslında güzel ama alt yapı yeterince sağlam değil gibiydi. Olayları okurken endişelenmedim mesela, her şey belli bir seyirde akıp gitti, fazla seyirinde hatta. Dediğim gibi kitabı beğendim gibi ama işte, normalde yazarın sevdiğim kitaplarına göre sönük kalmıştı.
Kasaba kütüphanecisi otuz dört yaşındaki Daisy, tekdüze hayatı, kişiliği ve görüntüsünden bıkmıştır. Yeni aldığı kararlarla köklü bir değişikliğe adım atarken attığı bir adım, görmemesi gereken bir şey görmesine sebep olur ve sonrasında kendini tehlikenin içinde bulur.
Daisy'in önce başkalarının ilgisini çekmek için gittiği değişikliği hoş bulmasam da kendini bulmasını sağladığı ve sonrasında bunu kendi için devam etmesi gerektiğinin farkına varmasıyla mutlu oldum. Her şeyi önce kendimiz için yapmalıyız. Kitabın başında okuduğum şeyin Daisy'e nasıl bağlanacağını merak etmiştim ama sonradan öğrendiğimle üzülmedim değil, kendi için bir şeyler yapmak isteyen tek Daisy değildi çünkü. Erkek karakteri sevdim ama öyle aman aman değil. Bu kitap da aşk da yeterince hissettirilmemişti, geri plandaydı ama atışmaları hoşuma gitti. Aile desteği ise muazzamdı.
