Avcılık Üstüne
José Ortega y GassetSözler ve Alıntılar
Günümüzdeki ‘paleolitik’toplumlar’ -10 bin yıl öncekiler gibi tamamen ya da çoğunlukla avlanarak yaşayanlar-var olan en ilkel insan türünün temsilcileridir. Bunların hükümetle, kanunla, yetkiyle en ufak ilgileri yoktur; tek bir yasanın yaptırım gücü vardır: Av ganimetinin üleşilmesi.Çoğu kabilelerde ganimetin en büyük ve en güzel parçası avı öldürene değil avı ilk görene, onu ilk olarak bulup yerinden uğratarak ortaya çıkmasını sağlayana verilir. İnsanın varoluşunundan beri bunun avcılıkdaki “anayasal hak“ olduğu hemen
hemen kesindir.
…insanların emin olunması olanaksız konularda kendilerini çok emin hissetmeleri kadar beni rahatsız eden bir şey yoktur.
Sportif avcılığın özü hayvanı insan düzeyine çıkarmaktan çok daha ruhsal bir olgudur: insanın bilinçli olarak ve adeta dinsel bir alçakgönüllülükle üstünlüğünü sınırlayıp kendini hayvanın düzeyine yaklaştırmasıdır.
Köpeğin avcılığını kendininkiyle bütünleştiren insan, avlanma olayını en karmaşık ve en mükemmel şekline ulaştırdı. Müzikte çok sesliğin keşfi neyse, avcılıkta da bu bileşim aynı şey oldu. Aslında köpeklerin sürekçilere ve avcılara katılması ava senfonik bir görkem de kazandırdı.
İnsan mutluluğu kendi döneminin yaşam biçiminde bulamazsa özde mutluluğa hiç erişememeye mahkûmdur.