Ondan geriye,sessizliğiyle yalnızlığa uzanan,bu sessizliğin insanı çıldırtan yanıyla ölüme giden bir buruk tat kalakalmıştı. Ki ihtiyarlık,yalnızlık olduğu kadar sessizlik,sessizlik olduğu kadar da ölümdür,bilirsin.
Uzak diye bir yer varmış ama ben orayı hiç görmemiştim.Bildiğim umutlar bu uzakta gizleniyor hasretler bu uzakta demleniyor ve çocuklar tüm kış bu uzakta büyüyüp suskunlaşıyorlardı.
Meziyetim azdı gücüm yok içimde tembel bir efendi uyanıp uyuttu beni ben bile bilmem artık bana giden yolu iyisimi sen hiç düşme peşime evlat yedi cennete tenezzül etmezdim de ah efendim siz uyanmasaydınız o uykunuzdan
-Bir derdi olaki Ademin derman bulunmaya , çivilerde öldürmez adamı bu goca beygir yüklü dünyaya,
-Ve sanki verilen cevabı önemsememiş , Ne söylerse söylesin , zaten istediğini duymamış gibi umursamazdı dedemin bilgelik kokan bilgisizliği…