Hani bazı kitaplar vardır, bir konuyu, bir akımı anlamak için okumanız gerekir ya; işte bu da o eserlerden birisi. Bu kitabı okuduktan sonra Sürrealizmi daha iyi anlayabilir, örneğin S.Dali'nin eserlerini ve karakterini daha iyi kavrayabilir, O'nun La Casa De Papel' deki bir karakter olmadığını öğrenebilirsiniz.:)
Booktuberlar Ishiguru' nun bu eseri ile literatüre başlamanın pek uygun olmadığından söz etseler dahi, ben kitapkurtlarına bu sözlerin pek etkisinin olacağını zannetmiyorum.
Kitabın konusuna gelince; pek spoiler vermemeye gayret ederek ufaktan konuya giriş yapayım.
Bir konser vermek üzere bir şehre gelen piyanist Ryder isimli karakterin hep bir yerlere yetişmesi gerekip, hep birileri tarafından sürekli engellenmesi çerçevesinde gelişen olayların çok katmanlı ve metaforlarla gelişen hikayesini okumaya hazırlanın. Bir de bu adamın belleksiz olduğunu düşünün. Katmanlar arasında o kadar çok dolaşıyorsunuz ki, bir süre sonra konuyu kaçırma tehlikesi baş gösteriyor. Ancak yazar heyecan dozunu o kadar iyi ayarlamış ki, kitap sürükleyici hale geliyor.
Ryder'in sevgilisi, eşi (her ne derseniz) Sophia, oğlu, arkadaşı (her ne derseniz) Boris, Sophia'nın babası otel bavul taşıyıcısı Gustav, otel müdürü Hoffman, eski orkestra şefi şimdinin kentin ayyaşı Brodsky, Brodsky'nin karısı Mrs. Collins, vd.kendi hayatları, hayalleri, düşünceleri ile dolu çok katmanlı bir roman. Zevkle okudum. Tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.
