Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi
Arthur SchnitzlerAvusturya'dan Ölüm Beşlemesi Gönderileri
Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi kitaplarını, Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi sözleri ve alıntılarını, Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi yazarlarını, Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Felix, “Büyük bir psikolog” dedi ve gülümsedi. “Bir doktor birine ne kadar kaba davranırsa, insan anında o kadar sağlıklı olduğunu fark eder.”
Sayfa 91 - ayrıntıKitabı okudu
Şöyle bir düşün, senin yanında yürüyen ve ağzından yüksek sesli sözler döküldüğünü işittiğin ben, bir sene içerisinde toprakta yatacağım, buz gibi. Belki de çoktan çürümüş.
Sayfa 83 - ayrıntıKitabı okudu
Günümüzde kimse karşısındakine yardım edemiyor.
Sayfa 74 - ayrıntıKitabı okudu
İnsan, sarhoş olmadan da dünya ona güvensiz görünebilir.
Sayfa 60 - ayrıntıKitabı okudu
Bilinmeyen ilişkilere kararlı bir şekilde müdahele etmek her zaman tehlikelidir.
Sayfa 20 - ayrıntıKitabı okudu
AŞK : ÇARESİZ ÖLÜM
Onu şimdi gördüğü durumda dile getirilemeyen bir elemle, Felix'e dair onu yiyip bitiren bir korkuyla dolmuş hissediyordu. Orada öldüğünü gördüğü kişi yeniden sevdiceğiydi. Bunun aslında ne anlama geldiğini birden yine kavradı.
Bu önüne geçilemez ve korkunç şeyle ilgili tüm keder üzerine üzerine geliyordu ve her şeyi yeniden anlıyordu, onunla birlikte ölüme yürümek istemiş olduğunu ve her şeyin telafisizce geride kalacağı o ânın çok yaklaşmış olduğunu...
Kalbine çöreklenmiş katı bir soğukluk, tüm gün ve gecelerin beyhudeliği onun için boğuk bir kavranamazlıkla iç içe geçmişti.
Ve şimdi, şimdi aslında durum hâlâ iyiydi. O hâlâ hayattaydı, nefes alıp veriyordu, belki de rüya görüyordu.
Fakat sonra hareketsizce orada yatacaktı, bir ölü olarak, onu gömeceklerdi ve toprağın altında, günlerin tekdüze geçeceği sessiz bir mezarlıkta çürürken derin derin dinlenecekti.
Marie ise yaşayacaktı, Felix'in yattığı sükût dolu mezarı aklının bir kenarında tutarken dışarıda insanların arasında olacaktı. O, Marie'nin sevmiş olduğu Felix!
Gözyaşları durmaksızın akıyordu...
Sayfa 171 - Ayrıntı, Arthur Schnitzler , ÖlmekKitabı okudu