Bugün üzgünüm.
Viranım, perişanım.
Ağzımı bıçak açmaz...
Bugün üzgünüm.
Arzum, hevesim ölmüş.
Kesseniz kanım Akmaz...
Bugün üzgünüm.
Ama yarın,
Yarın bu dünya böyle kalmaz...
Ağacın soğuk, yumru yumru gövdesini yakınında gördükçe geceye karışan nemini soludukça kocasının yanındaki 20 yıllık yerini başka bir kadının aldığını ansıyacak, yorganın altında sağa sola döndükçe öksüz ayakları, üşüyen sırtı boşyere kocasının ayaklarını ellerini arayacaktı.
Acı, eğilip yatağa el atmasıyla sardı vücudunun her yanını. Bir elektrik akımı hızıyla kollarını göğsünü kıskaçları arasına aldı, bakdırlarını tabanlarını dağladı.
Ah, kırbaçlanıyordu bütün etleri. Geniş göğsü dar geliyordu yüreğine!