Eğer bu savaş,bu katliam ve bu stres hayatın ta kendisiyse, zevke ve güzelliğe duyduğumuz bu tutku neden?Sığınılacak bir yer kalmadıysa,hiçbir yerde huzurdan eser yoksa ve sessiz, sakin yerlere dair hayallerimiz tamamen ahmaklık ve bir tür tuzaktan ibaretse neden bu hayalleri kuruyoruz?