Ay Işığı Sokağı
Stefan ZweigHigh Rated Ay Işığı Sokağı Reviews
You can find High Rated Ay Işığı Sokağı quotes, high rated Ay Işığı Sokağı book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.2Out of 10
5 Kısa Hikaye
Yazarın bunca hikayeyi nereden, nasıl bulduğuna ve bu kadar akıcı, güzel nasıl anlatabildiğine hayran olmamak elde değil...Bu kitapta 5 ayrı kısa kısa hikayeden oluşuyor.
Ay Işığı Sokağı: Fransanın liman kentlerinden birinde vakit geçirmek zorunda kalan genç bir adamın yaşadığı anekdot
Leporella: Yaşadıkları yüzünden duyguları körelmiş bir kadının son olarak çalıştığı evin beyine olan tutkusu anlatılıyor
Nişan: İspanya savaşı sırasında yaralanıp, düşman topraklarında kurtuluş yolları arayan bir Albay'ın hikayesi...
Leman Gölü Kıyısında Olay: Leman gölünde bir balıkçı tarafından çıplak halde bulunan bir adamın üzücü hikayesi...
Avare: Öğretmenlerin(Eğitimcilerin) ebeveynlerin, çocukların hayatı üzerine etkilerini anlatan Lise öğrencisi bir gencin hikayesi...
Hikayelerin hepsi birbirinden güzel ve farklı farklı konularla "İnsan ruhu" işlenmiş.
Ayışığı Sokağı
Ayışığı Sokağı ve Görünmez Koleksiyoncu adlı iki öykünün olduğu bir kitap.
Deniz, karanlık, gölge, ışık ve yolcular.. karakterler diğer öykülerindeki gibi benzer ama hikayeleri çok farklı.
Bir solukta okunacak eserlerden.
Çaresizliğin kitabi
Stefan Zweıg'in üzüntüyü, acıyı, çaresizliği 5 hikayede anlattığı kitap. İnsanın hayat boyunca yaşadığı evrelerde hissettiği olumsuz hisleri hikayelerle sıralayan Zweıg, ilk iki hikayede aşkın aşırı boyutlarının ne kadarda kötü sonuçların verdiğini ve bu sevginin kimseye iyi gelmediğini anlatmış.Nişan hikayesinde ise insanın ne olduğunu değil ne olacağını düşünmesi gerektiğini vurgulamış. Zweıg Hikayelerde genel olarak çaresizliğin bir albayı kapı kapı dolaştırıp yalvartabileceğini,elde edilmeyen aşkın ya kendini ya da sevdiğinin hayatını karartabileceğini, küçücük bir öğrenciye neler yaşatabileceğini işlemiştir. Benim açıdan kitap tam bir ÇARESİZLİĞİN KİTABI olmuştur. Bu çaresizliğin çaresini hikayelerde de görüldüğü gibi bir ölüm ve intihar da arayan Zweıg acaba kendini çaresizlik içinde görüp bu duruma intiharla mı çare aramıştır diye sorgulatan kitap oldu benim için...
Eğer Stefan Zweig'in eşiyle birlikte intihar ederek hayatına son verdiğini bilerek kitaplarını okuyorsanız, bir süre sonra neden intihar ettiğini sorgulamaya başlarsınız. Ve bu kitapta daha çok sorgulayacaksınız. İnsanlar en çokta en sadık oldukları yerden, varını yoğunu ortaya koydukları, bütün çabasını sarfettikleri ve o ölümden de öte bağlılıkların bulunduğu en vefalı oldukları noktadan vurulunca yaşamak bile zor geliyor. Bu sadece aşk değil, vatana, sevgiye, merhamete, sadakate, sadece tek bir güzel harekete, bir bakışa ve bir gülüşe, ailesine, arkadaşlarına herhangi bir şeye kendini adamışlıktan yana darbe yediği zaman yaşam bile zor geliyor, ölüm daha yakın geliyor. Bu hikayeleri anlatmak belki de yaşamaktan daha zor ki bir hikaye değil birçok hikaye sadece okurken bile yaşatıyorsa, yazarken ne tür bir psikolojide olduğunu bile anlamıyorsunuz. Ki Stefan Zweig belki de yazdığı bu hikayeler neticesinde bu tür hayatlar varken kendine yaşamayı bile hak etmediğni düşündürmüş olabilir. Ya da bu psikolojide kalmaktansa ölmeyi yeğlemiş olabilir. Biz bunu çözemeyiz ama bu sorgulama bile insana yaşadıkları hayatın ne kadar da güzel olduğunu, yaşamaya değer olduğunu gösteriyor. Ve siz de bu hikayeleri okuduktan sonra intihar etmek yerine yaşamanın güzelliğinin farkına varıp, o yaşanmamış hayatların yerine de yaşamak istiyorsunuz. Buna göre de hayatınızı şekillendirmek istiyorsunuz. Geçici şeyleri geçici yaşamınıza tercih etmek istemiyorsunuz. Bunlar benim şahsi fikrim. Zaten herkes okuduğu her kitaptan ayrı düşünceler çıkarır.
Okuması kolay sindirmesi zor... Sanırm Zweig kitapları için doğru tabir budur. Akıcı, kısa, çekicidir ama bir o kadar da balyoz etkisi yapar okuyucuya.
Bu kitabında birbirinden sarsıcı ve karakterleri aynı sonda buluşturan beş öykü mevcut. Onların içeriğini açıklamayacağım ama en sevdiğim öykü 'Leporella' oldu. Kime kızacağımı, kime üzüleceğimi bilemedim ama sonunda göz yaşlarımı tutamadım. Hoş her bir öyküsünde hem herkes hatalı hem de hepsi kendince haklı. Hem suçlu, hem masum. Ama en çok yara alanlar, yürekten darbe yiyenler dayanamayan olanlar...
Daha da anlatmayayım çünkü bundan sonra spoiler vermeden zor.
Ne diyebilirim hangi yaşta olursanız olun, hangi tarzı seviyor olursanız olun farketmez; mutlaka Zweig kalemi ile tanışın. Öykü seviyorsanız da bu kitabını kesinlikle okuyun.