Stefan Zweıg'in üzüntüyü, acıyı, çaresizliği 5 hikayede anlattığı kitap. İnsanın hayat boyunca yaşadığı evrelerde hissettiği olumsuz hisleri hikayelerle sıralayan Zweıg, ilk iki hikayede aşkın aşırı boyutlarının ne kadarda kötü sonuçların verdiğini ve bu sevginin kimseye iyi gelmediğini anlatmış.Nişan hikayesinde ise insanın ne olduğunu değil ne olacağını düşünmesi gerektiğini vurgulamış. Zweıg Hikayelerde genel olarak çaresizliğin bir albayı kapı kapı dolaştırıp yalvartabileceğini,elde edilmeyen aşkın ya kendini ya da sevdiğinin hayatını karartabileceğini, küçücük bir öğrenciye neler yaşatabileceğini işlemiştir. Benim açıdan kitap tam bir ÇARESİZLİĞİN KİTABI olmuştur. Bu çaresizliğin çaresini hikayelerde de görüldüğü gibi bir ölüm ve intihar da arayan Zweıg acaba kendini çaresizlik içinde görüp bu duruma intiharla mı çare aramıştır diye sorgulatan kitap oldu benim için...
