"Kendini çok iyi taklit ediyorsun."
Bir yazar; kendi yarattığı karakterlerin ete kemiğe büründüğünü, babasının gerçekleştirilmemiş vasiyeti nedeniyle hortladığını ve tüm gerçekliğin aslında ve nihayetinde kurmaca olduğunu kavradığında ne yapar?
Kalemine sarılır, "Ay Parkı'nda olduğu gibi...
Bret Easton Ellis'ten gerçeklikle kurmaca arasındaki ilişkiden, Stephen King romanlarındaki dehşete, özeleştiriden bir babayla oğlu arasındaki ilişkiye dek pekçok şeye dokunan güçlü bir roman.
Ay Parkı'nda günümüzün parlak Batı uygarlığının en sert eleştirilerinden biriyle karşı karşıyayız. Ambalajının büyüsüne ve ihtişamına karşın özünde insansız, sahte, bön bir uygarlıktır içinde yaşadığımız ve bunu en iyi ekstrem noktalarında kavrayabiliriz. Yani en ayrıcalıklıların yaşamlarında! Ellis, şöhret, marka ve imajlarla kirlenmiş bir dünyada insanın nasıl yitip gittiğini anlatıyor Ay Parkı'nda, üstelik kendi kişisel deneyimlerinden yola çıkarak. Şöhretin doruklarında bir yazarın yaşamından yola çıkarak (ki yazarımızın adı Bret Easton Ellis'tir) günümüze keskin bir eleştiri sunan Ellis, her zamanki gibi gerçekle kurgunun nerede başlayıp bittiğini belirleme hakkını okuruna bırakarak, içinde yaşadığımız be sahte gerçekliği kökten yadsıyor.
Terörizm, çocuk kayıpları, hayaletler, bağımlılık, ilişkiler, travmalar ve güçlü, şaşırtıcı bir Ellis romanı daha...
"Gerçeğin çölüne hoşgeldiniz!"
