“ her yer, her toprak parçası vardır haritalarda, ama bir tek adil ülke yok.”
Gorki' den tiyatro okumak mı? Bu fırsata sahip olduğum için şanslı olduğumun farkındayım :)
Ona olan hayranlığım tüyler ürpertici şekilde artmaya devam ediyor ve daha iyi bir idol bulamayacağıma git gide inanmaya başlıyorum.
Ayaktakımı arasında okuduğum ilk gorki tiyatrosuydu. Sevdim ama karakter metinine geri dönüp bakmak zorunda kaldım sürekli. Bu benden kaynaklanan bir sorundur belkide ama yinede de çok sinir bozucuydu. Rus edebiyatının benim için en zor kısmı burada başlıyor. Hem tüm isimler aynı gibi hem de aniden başka bir şekilde hitap etmeleri karakterleri karıştırmama yol açıyor. Bunun için yeni bir yöntem deneyeceğim, bu sefer başarılı olacağıma inanıyorum ama bakalım.
4 perdeden oluşan bu tiyatro, mağarayı andıran bir bodrum katında geçiyor. Karakterlerin düştükleri, yaşam adı altında yaşayamamaları bu korkunç insanlık dışı vahim durumlar o zamanın rusyasına ışık tutmuş. Aşırı alkol kullanımı, kumar batağı, yoksulluk ve inanç gibi birçok konuya değinen gorki insanların çaresiz hissettiklerinde ya da mutsuz olduklarında yapabileceklerini de hepimize gösteriyor. çevresindeki insanların ölmesinin karakterler için bu kadar normal ve soğukkanlılıkla karşılanması her ne kadar garip gelse de kitapta anlatılmak isteneni anladığımı düşünüyorum. Ve son olarak sonuna b-a-y-ı-l-d-ı-m. Iliklerime kadar hissettim.
“ yalan, kölelerle efendilerin dinidir... gerçek ise özgür insanın tanrısı”
