Jüstinyen, elleri belinde, gözleri gökyüzünde asılı gibi duran altın kubbede, mekanı hayret ve hayranlık içinde algılamaya çalışırken, şaşkınlıkla ağzından döküverdi hayatının en ünlü cümlesini:
‘…-Seni de geçtim ey Süleyman, seni de!...’
Tarih, dağlardan gürül gürül akan derelerin ve çayların birleşerek dağlara doğru hızla aktığı dev bir ırmaktır ve her olay ve insan bu ırmağa akmaktadır ...
Çalıştırılan insana, emeğinin karşılığında ücret yerine Allah sevgisi ve sabır takdim ediliyorsa bu orta çağdır. Gerçekten yaratıcıya inanılması istendiğinden değil, kaderine boyun bükmesi ve elindekilerle yetinip sisteme karşı koymaması içindir...