Kendime Not!!!
Uzunca bir süredir yazarın eserlerini taramaktayım.Çocuk kitapları da dahil olmak üzere pek çok eserini okuduğumu söyleyebilirim.
O zaman iki lafın belini kırabiliriz.
Sus Barbatus’larla başlayan okuma serüvenim açıkçası sıkıcı bir hal almaya başladı artık.İlk başta her şey daha eğlenceliydi.Ancak benzer ifadeler, temalar, imgeler, çağrışımlar, rüyalar, korku- koku dengesi, ışık, av-avcı, mevsimler, vb. derken artık sıkılmaya başladım.Belki de arada bir es vermeliydim ya da beklentim artık ziyadesiyle yüksek, bilemiyorum.
Neyse kitaba geçelim.Diğer Faruk Duman eserlerinde rastlanılan pek çok figür bu eserde de karşımıza çıkmakta.Lakin diğer eserlerine göre özellikle İncir Tarihi ve Sus Barbatus serisine göre fazlasıyla yavan buldum.Klasik Yeşilçam filmlerini akla getiriyor.Gerçi giriş kısmında yazarın kendisi de buna değinmiş.
Yusuf Necmi, Füsun ve Şule.Kırık dökük bir aşk hikayesi, gönül kırgınlığı… Açıkçası aradığımı pek bulamadım.
Yazarı kesinlikle Sus Barbatus serisiyle tanımanızı tavsiye ederim.
