Hiçbir şey bitmiyor Selim, hiçbir şey. Her şey birbirine karışıyor, kenetleniyor. Dipte olanı birdenbire en üstte görüyorsun. Hepsi suyun yüzüne çıkmak için vaktini bekliyor.
Niçin bütün bir hayat derlenip toplanıp tek bir anımıza yüklenir? Hafızanın hangi zalim iflasıdır ki bütün mazi artıklarını bir lahzada canlandırır ve bize yollar.
Kaç iklim birden değiştirdim ve şimdi bomboşum... Birtakım şeyler ki öbürleriyle kaynassın ve ben tekrar yaşamağa başlayayım. Yoksa bu boşluk beni boğabilir...
Sadece folklorla duyan ve durmadan ihtilal yapan insanlar… Çünkü, folklor sefaletin, biçareliğin tek mükafatıdır. Nerde ki hayat aksar orada folklor vardır. Yığın yığın saz şairi görürsünüz… Ve halk raksları dünyadan ayrılır...