Henderson Malikanesi'nin ağır brokar perdeleri, dışarıdan gelen kuş seslerini boğuyordu. Olivia Henderson, önüne düşen uzun siyah saçlarından bir tutamı yana iterek büyük bir dikkatle, babasının porselenlerinin sayımını yapmaya devam etti. Ilık bir yaz günüydü. Her zaman olduğu gibi, kız kardeşi yine bir yerlere gitmişti. Babası Edward Henderson, avukatlarının gelmesini bekliyordu. Evlerinin bulunduğu Croton-Hudson, New York'tan arabayla aşağı yukarı üç saat uzaklıkta olmasına rağmen, avukatları onu oldukça sık ziyaret ediyorlardı. Edward Henderson tüm yatırımlarını buradan idare ediyor; hala adını taşıyan, ama artık bizzat yönetmediği çelik fabrikalarını buradan denetliyordu. İki yıl önce, 1911 yılında emekliye ayrılmış; mallarının tümünü elinde tutarak, idareyi avukatlarına ve çelik fabrikalarını işleten kişilere teslim etmişti. Oğlu olmadığı için, işlerine olan eski ilgisini yitirmişti. Kızları, çelik fabrikalarını asla işletmezlerdi. Henüz altmış beş yaşında olmasına rağmen, son yıllarda Edward'ın sağlığı bozulmaya başlamıştı. Dünyayı, Croton-Hudson'daki huzurlu tüneğinden izlemeyi tercih ediyordu artık. Buradan, dünyayı sessizce gözleyebilirdi. Ayrıca, iki kızı için de sağlıklı bir yaşam olanağı sunuyordu burası. İtiraf etmek gerekirdi ki, Croton heyecan verici bir yer değildi. Ama canları hiç sıkılmıyordu; Hudson kıyısındaki tüm büyük ailelerden arkadaşları vardı...
(Kitabın İçinden)
