Kendi varoluşunu sahte imgelerle, vitrin camlarından yansıyan gölgelerde, sokakta aksi duyulan yüksek topuk seslerinde, kıpkırmızı rujlarda, janjanlı kafelerde, son model arabalarda, kısacası tükettikleri nesnelerin sonsuz doyumsuzluğunda arayan insanlar. Peki, sahiden insan yaşamı boyunca neyi arar? Uzun vadeli duyguları kısa vadeli hayatlardan derleyip toplayan, ofisinde kendine anlatılan yaşam öykülerinde insan psikolojisinin derinliğini irdeleyen Dr. Mavi ve hepsi de birbirinden ilginç hastaları... Aynalar Koridorunda Aşk, beklentimin üzerinde seyreden bir kitaptı. Kitap boyunca çektiği acıların derinliği çocukluğunun mahzeninde yankılanan insanların öykülerinde kendini aynalayan türlü çeşit kederle hemhâl olmanın en güzel yanı ,her insanın bu kitaptan devşireceği güzel cümlelerinin olması belki de. Mustafa Ulusoy, ömrü boyunca kendini arayan insanın varoluş sorunsalını son sayfada “De ki Allah bana yeter (Kur’an).” ile öyle güzel özetlemiş ki kapağı kapattığında gönlündeki “ eyvallah” la bir süre kalakalıyor insan.
