Ayrılık Valsi

Genel olarak yedi kişinin hayatlarını, birbirleriyle tanışmalarını ve etkileşimlerini çok güzel bir şekilde kurgulamış. Edebi dil bakımında güzeldi. Konu ise Zeynep ablanın tabiriyle hafif insanların hırslarını, kişilik zayıflıklarını, psikolojik dengesizliklerini, özlemleri gibi tanıtımdaki yazıdaki gibi ilginç bir valsi izliyorsunuz.
Özel olarak ilk önce benim çok hoşuma giden kısmı dostoyevski'den tanıştığım eski bir dostu yad etmesiydi. Kendi karakteriyle kıyaslamasıyla karşılaşıyorsunuz. Çok karakterli bir duruşu olan karakter sizi şaşkına çeviriyor sonlara doğru. Benim asıl dikkatimi çeken ise çok ilginç zekası olan bir karakterdi. Hayal dünyasının genişliğinden fark edeceksiniz. Genelde kişiliği zayıf karakterleri pek sevmem ama Milan amcanın felsefesi hoşuma gitti için o sıkıntıyı atlıyorum. :D Bence Milan amcayla tanışmanız kanaatindeyim. İki tane çok bilinmeyen kitabını beğendim. Zeynep Ablaya beni bu yazarla tanışmama vesile olduğu için teşekkürlerimi borç bilirim.

Ayrılık Valsi, Kundera'dan okuduğum beşinci kitap. Okuduklarım içinde zirve sayabileceğim kitabı şüphesiz ki "Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği". Onunla başlayınca diğer tüm kitaplar eksik geliyor. Gülünesi Aşklar'a inceleme yazarken de ifade ettiğim gibi bu kitapta da dikkatimi çeken bir husus var: Kundera'nın erkek kahramanları Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği'nin kahramanı Tomas'ın kopyaları gibi. Galiba her Kundera okuduğumda da bu his tekrarlanacak.

İlk basımda 'Veda Oyunu' olarak çevrilen kitap sonraki basımlarında 'Ayrılık Valsi' adıyla okurlara sunulmuş. Çeviri her basımda da Aydın Emeç'e ait, o yüzden adı dışında bir farklılık olduğunu düşünmüyorum ama ben birinci basımını okudum. Şunu söyleyebilirim ki, okurken yine içim içime sığmadı. Her sayfayı büyük bir iştahla okudum. Bazı yazarların kendine özgü bir tarzı oluyor, kısa bir öyküden çıkartıyorsunuz yazarın kimliğini. Bay Kundera da bu 'tarzı olan' yazarlardan biri. Birçok yerde "Tam da Kundera'dan beklenecek bir bakış açısı zaten" dedim. Bu henüz okuduğum üçüncü kitabı ama ben Bay Kundera'yı çok seviyorum. Okuyun okutun derim, yıldızlı tavsiyemdir. =)

Birbirinden çok farklı dünyaları olan sekiz kişinin yollarının kesiştiği bir hikaye.Milan Kundera, diğer kitaplarında da olduğu gibi yine kara mizah sergiliyor.En ciddi sorunları, inanılmaz bir hafiflikle ortaya atıyor.