Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Aziz Arif
Senem Tekinkoca
Geçmiş...
Geçmişin içinde yaşamak; insanın kendine verebileceği en acımasız ceza!
Sayfa 170 - PostigaKitabı okudu
Yabancı...
Başkasını mutlu etmek üzerine kurulu bir hayatın içinde; insan elbet bir gün kendini unutup, kendine yabancılaşırdı.
Sayfa 34 - PostigaKitabı okudu
ruh...
Sanki ruhumun aslı içimden firar etmiş, sahte bir ruhla beni bana bırakmıştı.
Sayfa 72 - PostigaKitabı okudu
Eğer biri size bir şeyi tam anlatmıyorsa, siz de ona tam güvenmeyin.
Kendimi hatırlamaya bir nefes gibi ihtiyacım vardı.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ama insan kendisini de yitirince...İşte onun adı kimsesizlik!
İnsan yaşama sevincini kaybetmeye başlayınca; şehirler, sokaklar, evler hatta gökyüzü bile rengini yitiriyordu.
Sayfa 10Kitabı okudu
Seninim demese de birileri, sen kendine ben varım de artık.
Hayatta her şeyinizi kaybedin ama neşenizi asla... İşte asıl çaresizlik odur.
İnsan hayatı, bir bavula sığacak kadar azalabiliyordu.
Huzur dedikleri, kaybedilen tüm güzel duyguların kalbe geri döndüğü andı belki de...