Türkçeye “Azrail’i Beklerken” adıyla çevrilmiş olsa da orijinal adı “Erikli Tavuk” olan Marjane Satrapi eseri.
Hikâye 1958’in Kasım ayında başlıyor. İran’ın en ünlü tar sanatçılarından biri olan Nasser Ali Khan, tarının kırılmasının ardından ölümü beklemeye karar verir. Günler yavaş yavaş geçmeye başlarken, geçmişi ile hesaplaşmaya koyulur. Başarısız okul hayatı, devamlı erkek kardeşiyle kıyaslanması, sevdiği kızla kızın babası yüzünden evlenememesi, sevmediği bir kadınla evlenip üstüne de dört çocuk sahibi olması, çocuklarının –birisi haricinde– ona karşı sevgisiz olması…
Bu arada hayata bağlanmaya da çalışır bir ara Nasser Ali Khan. Çok sevdiği Sophia Loren’i ve çocukken annesinin yaptığı ve en sevdiği yemek olan Erikli Tavuk bile onu hayata bağlayamaz. Hatta bir ara annesinin özlü sözü olan “Sigara ruhun gıdasıdır.” sözünü anarak bir sigara yakar, ondan da keyif alamaz. Ölümü beklemeye devam eder. Nihayet sekizinci gün beklediği Azrail gelir. Kitabın sonu insanın aklına şu soruyu getiriyor: Nasser Ali Khan, tarı kırıldığı için mi yoksa kalbi kırıldığı için mi ölümü beklemiştir?
Azrail’i beklerken, Ömer Hayyam ve Mevlana göndermeleri oldukça hoş olan, kısa sürede okunabilir bir eser. Kitabın 2011 yapımı bir de filmi mevcut.
