...Sağ kolumu, beynimin yarısıyla belkemiğimin yarısını bir başka ağacın gövdesine aşılamıştım; birlikte büyür de, bir tek, daha kusursuz bir ağaç haline gelirler sanıyordum. Derken biri bıçakla gelip aşı yerinin altından kesiverdi. Şimdi ancak yarım bir ağacım ben. Öbür yarı, benim kolum ve beynimin yarısıyla büyümekte şimdi. Oysa ben sararıp solmaktayım, ölüyorum; çünkü varlığımın en iyi parçasıydı verdiğim. Bırakın da öleyim artık!