Varlık içinde mutsuzluk, maddi bolluk manevi yoksulluk
Bayan ordin: Ben mutsuzum, çünkü yaşama isteğim, şevkim yok.
Kadife koltuğa gömülmüş danteller içinde bir aristokratın sözleri bunlar diye düşünebilirsiniz ama gene de büyük bir istek duymuyorum yaşamak için.
Bazarov: sağlıklı, zengin ve bağımsızsınız.. daha ne istiyorsunuz? İsteğiniz nedir?
- 'Arkamda öyle çok anı bıraktım ki, Petersburglu günlerim, zenginlik,sonra yoksulluk, babamın ölümü, evlenmem..
Böyle bir yığın anı ve çok az hatırlama isteği.
İleride upuzun bir yol, amaçsız.. bu yolda yürümek isteğim yok.'
+ Bunca umut kırıklığına mı uğradınız ?
- hayır , ama benim gönlüm kanmadı, doymadı. sanırım bir şeye gerçekten bağlansaydım...
+ Siz sevmek istiyorsunuz fakat sevemiyorsunuz. İşte mutsuzluğunuzun sebebi bu."
"İnanılır gibi değil, insanlar hala nasıl inanıyorlar sözlere ! Bir adama budala de, sözgelişi dövmesen de üzülür; ama akıllı de de parasını verme... Memnun kalır"
Zaman bazen kuş gibi uçarak, bazen de bir solucan gibi ağır ağır geçer. Fakat insanın, özellikle en hoşlandığı şey zamanın hızlı mı yoksa yavaş mı geçtiğinin ayrımında bile olmayışıdır.
Arkadiy: "Hiç beklemediğiniz bir şey getirdim size, Anna Sergeyevna," diye söze başladı.
"Siz bize önce kendinizi getirdiniz, bundan daha iyi bir şey de olamaz."