Abilene ve babasının hiçbir zaman bir ‘ev’ kavramı olmamıştır.
Yaprak gibi oradan oraya sürüklenip duran baba-kızın, birbirlerinden ve hikâyelerinden başka kimsesi yoktur.
Ama Abilene büyüyordur ve bir yuvası olmalıdır artık.
Derken bir gün yollar ayrılır.
Abilene şimdi tek başınadır.
Sahip olduğu en değerli varlığı babası Gideon Tucker, onu bir kasabaya yollamıştır.
Peki, mesafeler ayırır mı dersiniz?
Abilene için asla.
Geçmiş gizemli, gelecek bilinmez, şimdi ise özlem dolu.
“Baba, neredesin?”
Bu gece de babamı bekleyerek karşıladım sabahı. Pencereme vuran ay ışığı altında oturup düşündüm uzun uzun. Babamdan hatıra pusulayı elime alıp seslendim gökyüzüne:
"Şu an benim gibi babam da ay ışığının hüznüyle mi meşguldü?"
"O da beni özlüyor muydu benim özlediğim gibi?"
"Biliyorum. Her gidiş mutlaka yanında hüzün taşır ama, bu bizim için değişemez mi baba?"
“Uzun zamandan beri okuduğum en iyi kitap.” -Patricia Reilly Giff
“Detayı bol, kusursuz bir yazım... Okurlar, kitabın yürekleri burkan ama umut dolu ve bir o kadar da derinlemesine mutluluk veren son sayfalarına kadar her bir kelimeye sevgiyle sarılacak.” -Kirkus Reviews(Yıldızlı yorum)
“Tarihi pek çok detay ve sürprizlerle dolu Vanderpool’un bu ilk romanı, aile ve topluma dair bilgiler verirken bir taraftan da okurlarda hoş bir tat bırakıyor.” -Publishers Weekly(Yıldızlı yorum)
“Zamana ve mekâna dair bire bir örtüşen diyaloglar, kullanılan sözcükler, betimlemeler ve oturmuş karakterleriyle bu zengin ve ödüllü roman, ağızda karamela eritmek gibi. Yumuşak ve tatlı.” -Booklist
“Baştan sona eğlenceli, soluk soluğa okuyacağınız bu kusursuz eser kesinlikle birinci olacak.” -School Library Journal
Sinem Eloğlu Sinem’in ilk tanıştığımızda bana hediye etmiş olduğu, Babamı Beklerken kitabıyla karşınızdayım.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki kitabı
Babamı Beklerken 
Clare Vanderpool
